Minima & Maxima

Argentinie is de afgelopen week getroffen door een koudegolf, zoals jullie misschien wel hebben gehoord. In één keer daalde de temperaturen tot onder het vriespunt en sneed de koude wind uit Patagonie dwars door mijn leren jackie heen. En niet alleen door mijn jas, de enkele beglazing van ons appartement hield de kou nauwelijks buiten de deur. De plotselinge kou heeft zelfs een aantal doden gekost, en door de plotselingen toename in de vraag naar gas raakte de gasbedrijven overbelast en werd de gasaanvoer beperkt. Met het gevolg dat er niet warm gedouched kon worden en er geen verwarming was en regelmatig geen electriciteit. Fantastisch, als je thuis werkt. Inmiddels is de temperatuur weer aan het stijgen en in de zon is het zelfs 17 graden. Maar helemaal hersteld is de stad nog niet. De afgelopen dagen hebben we al verschillende stroomstoringen gehad, met gisteren als toppunt de halve dag en hele avond en nacht geen licht en electriciteit. Maar goed, dat is niets met 7 jaar geleden, toen volgens onze portier grote delen van de stad 9 dagen lang (!) zonder electriciteit hebben gezeten. Wat moet Buenos Aires toen gezellig zijn geweest bedacht ik me.

Over het algemeen is Maxima een van de eerste dingen die Argentijnen hier roepen als ze horen dat je uit Nederland komt, (afhankelijk van de leeftijd, de jongere generatie houdt het vaak bij de klassieker mariahiuana). Niet iedereen is even dol van de Zorreguietas, de familie is toch niet heel ‘bien visto’zoals ze dat hier zeggen. Maar vandaag kreeg ik in de rij bij de supermarkt –die altijd heel lang is, hoe europees in sommige opzichten Argentinie is, qua efficientie is het erg Latijns Amerikaans- ongevraagd een tegenovergestelde uiteenzetting cadeau van een bejaarde tandarts over de onzin van Zorreguietas bemoeienis tijden La Guerra Sucio (Vuile Oorlog). Het was een goede bekende van hem, hij beweerde zelfs Maxima als babytje te hebben vastgehouden en Willem Alexander een ‘toffe peer’ te vinden naar aanleiding van hun ontmoeting op een of ander jetsetfeestje. Het was toch wel vergezocht, beweerde hij, dat een minister van Landbouw weet zou hebben van verdwijningen. Diepe zucht. Vervolgens begon hij over de Nederlandse ambassadeur die gay was en hier samen met zijn partner kwam, maar toch een erg nette man was, met een verbaasde toon is zijn stem. Helaas moest ik hier de monoloog een halt toeroepen aangezien een verveeld kijkende cassiere toch eindelijk kans zag mij te helpen met het betalen van mijn boodschappen. Hoewel de supermarkt om de hoek is laat ik vaak –lui als ik ben- de boodschappen thuisbezorgen.
Alles in Buenos Aires kan je op afbetaling kopen én thuis laten bezorgen. Een fascinerend fenomeen. Boodschappen dus, de hoeveelheid maakt niet uit, en het is gratis. Een service waar ook ik dus graag gebruik van maak. En naast de gebruikelijk pizzaservice kun je werkelijk álles bestellen, en niet alleen eten. De kaartjes voor het concert van Maná die ik via de Argentijnse marktplaats bestelde werden thuisbezorgd. Als je een dvd wil huren dan kún je deze niet eens meteen meenemen. Vol verbijstering liet ik mij de eerste keer dat ik in de videotheek stond vertellen dat ik de dvd niet meteen kon meenemen (terwijl ik daar wás...het was een kwestie van twee personen die beide hun arm uitstrekken zodat de één de ander een dvd doosje kon overhandigen). Ik moest naar huis en daar wachten tot een uur laten mijn dvd met de brommer werd langs gebracht.
Dat de Argentijnse economie niet de meest stabiele en betrouwbare is, is geen nieuws. Maar mensen leven graag met de luxe die deze stad te bieden heeft, ook al betekent dat op afbetaling. Een broodbakmachiene betaal je in twee jaar af, maar ook de nieuwste all stars gymschoenen die hier razendpopulair zijn kun je op afbetaling aanschaffen. Na 6 maanden, als ze alweer haast versleten zijn, mag je jezelf dan eindelijk de trotse eigenaar noemen van een nieuw paar schoenen. All stars kosten hier omgerekend 30 euro. De vele mogelijkheden tot betalen en bezorgen, hoe ideaal soms ook, leiden niet tot een vlotte doorvoer en snelle afhandeling van klanten bij kassa’s. Helaas.
Nu is mijn laatste week ingegaan voordat mams langskomt volgend weekend. Dat betekent dat ik deze week voor Unilever mijn eindpresentatie hou en dan mijn onderzoek voor een aantal weekjes even opzij zet om Argentinie en Chili te gaan ontdekken. Jullie worden op de hoogte gehouden.